سرقت ادبی چیست؟ در جامعه علمی، سرقت ادبی مدت هاست که موضوعی بحث برانگیز بوده است. دزدی ادبی به عملی اطلاق می‌شود که ایده‌ها، کلمات یا کارهای دیگران را در نظر بگیریم و آنها را به‌عنوان متعلق به خود معرفی کنیم. این امر به دلیل یکپارچگی تحصیلی و نقض اصول اساسی یادگیری علمی، نقض جدی تحصیلی است. ما در این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی شامل انواع، پیامدها و اقدامات پیشگیرانه می پردازیم.
مقالات علمی با سرقت ادبی
سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. تحقیقات علمی مستعد انواع سرقت ادبی زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی‌ترین شکل سرقت ادبی است که کسی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی می‌کند و بدون اینکه اعتباری به آنها بدهد، آن را به عنوان کار خودش معرفی می‌کند. در این صورت سرقت ادبی جدی ترین جرم است و ممکن است منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و پیگرد قانونی شود.
ممکن است با کپی کردن متن از منبع منتشر شده، کپی کردن متن از اثر همکار یا کپی کردن متن از یک نشریه منتشر نشده، سرقت علمی مستقیم انجام شود. هنگامی که محقق بدون ذکر منبع از تصاویر و ارقام سوء استفاده می کند، می تواند مستقیماً سرقت ادبی کند. همه منابع باید به درستی تایید شوند و در صورت لزوم مجوزها را دریافت کنید.
2. سرقت ادبی از خود
سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که اثر منتشر شده قبلی در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب مجدداً استفاده شود. علیرغم اینکه شبیه سرقت ادبی به نظر نمی رسد، همچنان غیراخلاقی تلقی می شود و ممکن است منجر به رد نسخه خطی شما شود.
خود سرقت ادبی می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود، مانند ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، ارسال نسخه‌ای که بسیار شبیه به نسخه منتشر شده است، یا استفاده از داده‌ها یا یافته‌های مشابه نسخه خطی دیگر. این بر اساس یک خط قبلا منتشر شده است. خود سرقت ادبی همچنین زمانی رخ می دهد که محققان از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون ذکر منبع مناسب استفاده کنند.
استناد مناسب به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز برای دانشمندان ضروری است. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها ایده ها و تحقیقات اصلی را نشان می دهد.
3. ترجمه سرقت ادبی
مفهوم بازنویسی سرقت ادبی زمانی است که فرد از کلمات و ساختار جملات شخص دیگری استفاده می کند اما آنها را کمی تغییر می دهد. هنوز سرقت ادبی وجود دارد، زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نمی شود، حتی اگر اثر متفاوت به نظر برسد.
ممکن است با استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الگوی کار خود، تغییر چند کلمه یا جمله، اما حفظ ایده اصلی، یا جایگزینی کلمات با مترادف، مرتکب سرقت ادبی ترجمه شوید.
محققین موظفند در ارائه ایده ها و کارهای دیگران به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. همچنین محققان باید هنگام ترجمه از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنند.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی به ترکیب منابع متعدد و ایجاد یک سند جدید بدون استناد صحیح به آنها اشاره دارد. ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارد، بنابراین ممکن است به نظر اثر جدیدی باشد.
در سرقت ادبی موزاییک، از منابع متعدد برای ایجاد یک سند استفاده می شود، چندین منبع بدون استناد مناسب در یک سند کپی و جایگذاری می شوند و منابع متعدد بدون استناد مناسب خلاصه می شوند.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید به درستی همه منابع را اعتبار دهند و از کلمات خود استفاده کنند. محققان باید به درستی از همه منابع استناد کنند و در هنگام جمع بندی منابع متعدد، ایده های اصلی را به طور دقیق نشان دهند.
مقالاتی که سرقت علمی شده اند و عواقب آن
با کسانی که در مقالات علمی سرقت ادبی می کنند، می توان برخورد انضباطی کرد. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، ممکن است دچار عواقب زیر شود:
رد نسخه خطی
مقالات علمی با سرقت ادبی احتمالاً در صورت یافتن کاملاً رد خواهند شد. آسیب دیدن اعتبار و اعتبار آنها می تواند ضربه مهمی به حرفه یک محقق باشد. علاوه بر این، محققان می توانند منابع مالی و منابع خود را در صورت رد نسخه های خطی خود از دست بدهند و مانع از پیشبرد تحقیقات خود شوند.
لطمه زدن به شهرت
در صورت سرقت ادبی، می تواند بر شهرت یک محقق در زمینه تحقیقاتی خود تأثیر منفی بگذارد. در نتیجه، محقق ممکن است برای همکاری با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه برای مطالعات آینده مشکل پیدا کند. محققانی که شهرت آنها آسیب دیده است نیز ممکن است در پیشرفت شغلی خود دچار مشکل شوند.
پیامدهای قانونی
در صورتی که محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شود. کپی کردن آثاری که توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند غیرقانونی است و سرقت ادبی نقض این حقوق تلقی می شود. محققی که سرقت ادبی می کند ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
در صورت مشاهده سرقت علمی در کار محقق، مدرک تحصیلی محقق نیز قابل ابطال است. در نتیجه این امر، محققان ممکن است آسیب های شغلی شدیدی را متحمل شوند. وقتی مدرک باطل می شود، فرصت های شغلی محدود می شود و آینده شغلی بدتر می شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
مشکل سرقت ادبی یک مشکل جهانی است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. انسجام تحصیلی و سرقت علمی در سال های اخیر در ایران دستخوش چندین مرحله بوده است. برای کسانی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند، مجازات های شدیدی در پی خواهد داشت.
اقدامات متعددی از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران به منظور پیشگیری و مقابله با سرقت علمی در تحقیقات دانشگاهی در حال انجام است. به منظور اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
جرایم تحصیلی مانند سرقت ادبی در ایران جزو جرایم دانشگاهی طبقه بندی می شوند و پژوهشگران در صورت مجرم شناخته شدن مشمول مجازات های شدید می شوند. سرقت ادبی را می توان در درجات مختلف مجازات کرد. رایج ترین مجازات های سرقت ادبی در ایران عبارتند از:
ابطال گواهی
ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات ها در ایران برای سرقت ادبی است. اگر مدرک تحصیلی آنها در نتیجه سرقت ادبی لغو شود، می تواند بر شغل و فرصت های آینده یک محقق تأثیر منفی بگذارد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تحقیق در مورد سرقت ادبی ممکن است منجر به تعلیق فعالیت های پژوهشی محقق شود. کمبود بودجه و منابع می تواند مانع ادامه کار آنها شود.
ممنوعیت انتشار
یک محقق دانشگاهی که سرقت ادبی می کند ممکن است از انتشار منع شود. قبل از اینکه اجازه انتشار هر اثری به آنها داده شود، یک دوره زمانی مشخص خواهد بود. عواقب این امر ممکن است تأثیر قابل توجهی بر شغل و شهرت این دانشمندان داشته باشد.
penalty
مجازات‌های بیشتر ممکن است شامل جریمه برای محققانی باشد که به سرقت ادبی متهم شده‌اند. جریمه ها بر اساس سطح سرقت ادبی است.
پیامدهای قانونی
هنگامی که محققان مرتکب سرقت ادبی می شوند، ممکن است با عواقب قانونی از جمله جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.سرقت ادبی توسط قوانین کپی رایت ممنوع است.
دولت ایران همچنین برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی اقدامات متعددی انجام داده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی مستقل (NREC) توسط MSRT با هدف نظارت بر اخلاق در تحقیق ایجاد شده است. NREC به عنوان بخشی از مأموریت خود برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل‌هایی را برای تحقیقات اخلاقی تدوین کرد و به محققان پشتیبانی و آموزش ارائه کرد.
NREC تنها مؤسسه دانشگاهی در ایران نیست که کمیته اخلاقی خود را برای نظارت و اطمینان از تحقیقات اخلاقی و صادقانه ایجاد کرده است. این کمیته ها به عنوان بخشی از وظایف خود، به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می دهند و اطمینان می دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها به شیوه ای اخلاقی انجام می شود.
ابزارهای شناخت ادبی
تورنیتین
با Turnitin می‌توانید دستنوشته خود را با پایگاه داده‌ای از آثار منتشر شده و سایر کارهای دانشجویی مقایسه کنید. هنگامی که شباهت‌های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده مشخص شود، گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می‌شود. در مقالات دانشگاهی، Turnitin معمولاً توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
این یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. یک گزارش سرقت ادبی با استفاده از این ابزار ایجاد می‌شود که شباهت‌های بین یک نسخه خطی و یک اثر منتشر شده را برجسته می‌کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با استفاده از Plagiarism Checker X بررسی می شوند.
گرامر
ابزارهای نوشتاری مانند Grammarly می‌توانند به شما در بررسی اشتباهات املایی و دستوری و همچنین تشخیص سرقت ادبی کمک کنند. با استفاده از این ابزار می توانید نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه کنید و شباهت های بین آنها را مشاهده کنید. مقالات آکادمیک اغلب با استفاده از Grammarly توسط محققان و دانشجویان برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
Copyscape
با Copyscape، می‌توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده و برجسته کردن شباهت‌ها تشخیص دهید. یک گزارش سرقت ادبی نیز توسط این ابزار پس از بررسی محتوای تکراری در اینترنت ایجاد می‌شود. سرقت علمی یک مقاله دانشگاهی را می توان با استفاده از Copyscape، ابزاری که توسط ناشران و مدیران وب استفاده می شود، شناسایی کرد.
iThenticate
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام iThenticate یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده مقایسه می کند و در صورت وجود سرقت علمی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. در مقالات علمی، iThenticate معمولاً به عنوان یک ابزار تشخیص سرقت ادبی توسط ناشران و محققان علمی استفاده می شود.
DupliChecker
ابزار DupliChecker با مقایسه آنها با پایگاه داده گسترده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. به عنوان بخشی از گزارش سرقت ادبی، این ابزار هرگونه شباهت بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
ابزارهایی که داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند در زیر مورد بحث قرار گرفته است.
بازرسی دستی
دانشمندان از بازرسی دستی برای تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، داوران نسخه های خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کنند. بررسی دقیق دستنوشته، داوران را قادر می‌سازد تا سرقت‌های ادبی مستقیم، سرقت ادبی و سایر اشکال سرقت ادبی را شناسایی کنند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران از نرم افزارهایی استفاده می کنند که سرقت ادبی را تشخیص می دهند. آنها نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و هرگونه شباهت را برجسته می کنند. نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک معمولاً از Turnitin، iThenticate و Copyscape برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
بررسی مرجع
کشف سرقت ادبی در مقالات نیز از طریق بررسی مرجع انجام می شود. مراجع استفاده شده در نسخه خطی و مراجع ذکر شده در فهرست مرجع توسط داوران مقایسه می شوند. استنادها باید به درستی ذکر شوند و هیچ منبعی نباید حذف شود.
به‌علاوه، بازبینان تأیید می‌کنند که منابع به‌طور دقیق در دستنوشته ذکر شده‌اند و محتوای استناد شده با مطالب اصلی مطابقت دارد. برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، داوران ممکن است هر گونه اختلاف را بیشتر بررسی کنند.
در مقالات علمی نحوه جلوگیری از سرقت ادبی
دستورالعمل ها و بهترین شیوه ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان رعایت شود. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید به درستی استناد شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. هنگام استفاده از اثر شخص دیگری باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. استنادهای درون متنی و فهرست مرجع مقاله را به پایان می رساند. استنادهای درون متنی باید حاوی نام نویسنده، تاریخ انتشار و صفحه(های) مقاله اصلی باشد. منابع در مقاله باید بر اساس حروف الفبای نام خانوادگی نویسنده، به ترتیب استفاده، فهرست شوند.
انواع مختلفی از سبک استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، مانند APA، MLA، و شیکاگو. حتماً خود را با سبک استناد مورد نیاز رشته خود آشنا کرده و از نزدیک آن را دنبال کنید.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
تشخیص سرقت ادبی در یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود. ابزارهای آنلاین بررسی سرقت ادبی برای محققان در دسترس است. با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، این ابزارها می توانند هر شباهتی را شناسایی کنند. شناسایی سرقت ادبی و حذف آن از یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی فرآیندی است که در آن ایده‌ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بیان می‌کنید. شما باید مراقب باشید که معنی نویسنده اصلی را هنگام بازنویسی تغییر ندهید. تفسیر بسیار نزدیک ممکن است منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که شخصی از کار دیگری کپی می کند اما ساختار کلمات و جمله را کمی تغییر می دهد.
تحقیق باید با استفاده از کلمات و ساختار جملات محقق انجام شود. علاوه بر این، نویسندگان باید یک فهرست مرجع و یک استناد درون متنی برای اعتبار صحیح نویسنده اصلی داشته باشند.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسندگان اصلی برای آثارشان توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. برای جلوگیری از سرقت ادبی، درک قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر شده است، مهم است. صرف وقت برای آشنایی با قوانین و مقررات می تواند از هرگونه نقض سهوی حق چاپ جلوگیری کند. مواقعی وجود دارد که محققان برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاص به مجوز نیاز دارند.
از کلمات خودت استفاده کن
استفاده از کلمات خود در مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. تفسیر کار یا ایده های دیگران در ارائه آنها تمرین خوبی است. هر زمان که از یک نقل قول مستقیم استفاده می کنید، باید آن را در گیومه نقل کنید و به درستی آن را به نویسنده اصلی نسبت دهید. هنگام جمع‌بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خودشان نیز استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی، حفظ سوابق دقیق منابع در مقالات علمی حیاتی است. در طول فرآیند تحقیق، محققان باید تمام منابع خود و همچنین تمام اطلاعات مربوطه از جمله نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را پیگیری کنند. در پایان مقاله، فهرست منابع مفصلی باید بر اساس این اطلاعات تهیه شود. مستندسازی صحیح منابع تضمین می کند که از محتوای سرقتی تصادفی جلوگیری می شود و همه منابع به درستی اعتبار می یابند.
کار خود را مرور کنید
در مراحل پایانی نگارش مقاله، محققین باید اطمینان حاصل کنند که تمامی منابع به درستی اعتبار داده شده و از سرقت ادبی اجتناب شده است. اشتباهات املایی و گرامری نیز باید در دستنوشته بررسی شود. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از تبدیل شدن به یک موضوع شناسایی و تصحیح کنند.
Result
جامعه علمی سرقت ادبی را جرمی جدی می‌داند که می‌تواند منجر به رد نسخه‌های خطی، آسیب به شهرت، مشکلات حقوقی و ابطال مدرک شود. برای جلوگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، محققین باید بدانند که چه نوع سرقت ادبی وجود دارد، عواقب سرقت علمی و بهترین روش ها برای جلوگیری از آن وجود دارد.
بهترین راه برای جلوگیری از سرقت ادبی، استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال است.
علاوه بر این، داوران مجلات علمی با شناسایی و جلوگیری از سرقت علمی در ارسال مقاله، نقشی حیاتی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. بازبینان یک دست نوشته از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع برای تشخیص سرقت ادبی آن استفاده می کنند.
به عنوان یک قاعده کلی، این مسئولیت محققین است که اطمینان حاصل کنند که کار آنها با بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی مطابقت دارد و از سرقت ادبی جلوگیری می کند. استفاده از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها می تواند به محققان کمک کند تا تحقیقات علمی را پیش ببرند و یکپارچگی علم را حفظ کنند.